SİTÜASYONİSTLER - 1
YEN22 Haziran 1963’te Danimarka’nın Odense
kentindeki Galleri Exi’de, Sitüasyonist Enternasyonal’in düzenlediği “RSG-6’nın
Yok Edilişi” sergisi açıldı.
Sergi, Barış Casusları adlı
Britanyalı bir grubun iki ay önce gerçekleştirdiği eylemin devamı olarak
tasarlanmıştı.
Barış Casusları, nükleer bir saldırı
durumunda Britanya hükümeti mensuplarının saklanması için inşa edilen RSG-6
adlı gizli bir sığınağı keşfetmiş ve yayınladıkları bildiriyle bu gizli planı
kamuya ifşa etmişti.
Bildiri Britanya kamuoyunda
skandala yol açmıştı.
Barış Casusları, 1962’de yaşanan
Küba füze kriziyle Soğuk Savaş’ın açık bir nükleer savaş tehdidine bürünmesi
sonucunda tırmanan savaş-karşıtı hareketin parçasıydı.
Sitüasyonistler, İngiltere’deki
eylemi tarihsel ve kuramsal bir çerçeveye yerleştirmek, ve Debord’un ifadesiyle
egemen güçlere karşı savaşı farklı cephelere yaymak amacıyla Odense sergisini
düzenlediler.
Hedefleri, Barış Casusları’nınki
gibi münferit görünen eylemleri geniş bir bakış açısıyla birleştirmekti.
Galerideki ilk oda, kesintisiz siren
seslerinin duyulduğu, sedyelerle ve cesetlerle dolu bir sığınağa
dönüştürülmüştü.
Yandaki odanın duvarlarına, hedef
tahtası olarak, Kennedy, Hruşçev, de Gaulle gibi, dönemin politik liderlerinin
resimleri asılmıştı.
Ziyaretçiler hedeflere ateş etmeye
davet ediliyordu.
Resimlerin yanında, Debord’un ‘talimatlar’
dizisi asılıydı; bunlar, üzerlerinde “yabancılaşmış emeğe son”, “felsefeyi
hayata geçir” gibi sloganların yazıldığı beyaz tuvallerdi.
Bir sonraki odada, J.V. Martin’in
“termonükleer haritalar”ı sergileniyordu: dünyanın, üçüncü dünya savaşı
çıktıktan sonraki halini tasvir eden büyük resimler.
Termonükleer haritaların yanında da,
Michele Bernstein’in zaferler serisi yer alıyordu: “Paris Komünü’nün
Zaferi”, “İspanyol Cumhuriyetçilerinin Zaferi” ve “1358 Köylü Ayaklanmasının
Zaferi”.
ve oyuncak askerlerle yapılmış
bu üçboyutlu tablolar, yenilgiye uğramış devrimci mücadeleleri zafer biçiminde
yeniden canlandırıyordu.
“RSG-6’nın Yok Edilişi” sergisinden
geriye, birkaç siyah-beyaz fotoğraf dışında belge kalmadı.
Ancak Debord’un 8 Mayıs
1963’te Sitüasyonist Enternasyonal’in Danimarka sözcüsü J.V. Martin’e
gönderdiği mektupta, etkinliğin çerçevesi ve nasıl tasarlanacağı
ayrıntılarıyla açıklanmıştı.
Ayrıca sergi kataloğunda, Debord’un hem bu
sergiyi hem de başka yerlerdeki eylemleri değerlendirdiği “Politikada ve
Sanatta Yeni Eylem Biçimleri ve Sitüasyonistler” başlıklı metni yayınlanmıştı.
[EG]
J.V. Martin’e
Guy Debord, 8 Mayıs 1963
Sevgili Martin,
6 Mayıs [1963] tarihli mektubunda
aktardığın gelişmeler bizi çok heyecanlandırdı.
Nash-karşıtı ve nükleer-karşıtı
yeni galerinin sanatsal ve kuramsal kontrolünü ele almaya çalışman
gerektiği konusunda hepimiz mutabıkız (Nash’i yasakla!).
İlişikte, galerinin açılışı için
düşünülebilecek, kapsamlı bir tasarı gönderiyoruz.
Tabii sen bunu uygun bulmayabilirsin.
Veya belki içinden bazı ayrıntıları
seçersin.
Biz yine de tamamını tarif ediyoruz, bizce
hayli etraflı bir tasarı.
Galeriyi, ilişikteki şemada olduğu gibi üç
bölüme ayırmak gerekecek: ikinci bölüm (isyan), ilkinden (sığınak) ve
üçüncüsünden (sergi) biraz daha büyük olmalı.
I – SIĞINAK [derkenar: “Kapının önünde
(kaldırımda) parçalanmış bir araba ve “Giriş”]
İlk bölüm, dehşet verici bir nükleer
saldırı sığınağı, içinde şunlar olacak:
- portatif yatak
- birkaç kutu konserve
- birkaç şişe su
Ses ambiyansı için: kesintisiz siren sesi,
teybe kaydedilmiş (sürekli dönecek).
Bu bölümde yumuşak ve rahatsız edici bir
ışık olacak (mesela yanıp sönen mavi ışık olabilir).
Aşırı miktarda deodoran sıkılıp, nefes
almayı zorlaştıran bir hava oluşturulacak. Radyoaktif koruma tulumu giymiş iki
asistan (başlıkları ve gözlükleriyle), insanlara bu odada 10 dakika kalmaları
gerektiğini söyleyecek.
Biri ilaç dağıtacak (fikir, her
ziyaretçinin bunu yutması).
İlacın üzerinde RSG-6 etiketi olacak. Bir
de şunu yazmalı: "RSG-6’nın yok edilişine davetlisiniz."
Elinde bir manken varsa, torba içine
yerleştirip bir köşeye koy – cesetmiş gibi.
NOT: İngilizlerin Danger! Official
Secret – RSG-6 bildirisi var mı sende? Yoksa gönderebiliriz. Onu da cam
çerçeveyle bir duvara asarsın.
II – İSYAN
İkinci bölüm sezgiye ve isyana ayrılıyor.
- duvarlarda, mantar panolar üzerinde, şu
liderlerin büyük boy fotoğrafları: Kennedy, İngiltere Kraliçesi, de Gaulle,
Hruşçev, Franco, Adenauer, Danimarka Kralı.
- dikine konmuş üç tüfek, insanlar
bunlarla fotoğraflara ateş edecek.
Bir lideri gözünden
vuranlara, Situationistik Revolution dergisinin bir kopyası verilecek
– bu dergiler bir sonraki bölümde de ziyaretçiye sunulacak.
- Martin’in resimleri, imzalanmış, satışa
sunulacak.
Bu resimler şöyle hazırlanıyor:
a) Coğrafi haritaları kabartmalı şekilde
düzenle (alçıyla, dağlar filan olsun). Danimarka, İskandinavya, Avrupa, Amerika
vs. haritaları olabilir.
b) Üzerlerine rastgele boya fırlat.
Felaket havası verecek ve sanki bir cilt hastalığında olduğu gibi tahribat
izlerini anımsatacak renkler seç.
c) Alçıya (veya boyaya) atık malzeme ve
her nevi çöp katılabilir (saç, makine yağı, kırık cam, hurda demir
parçaları...).
Genel fikir, bu ülkelerin dev bir füzeden
bakıldığındaki görüntüsünü yansıtmak.
Ülke sınırlarının seçilebilir olması
gerek.
d) Resimlerden birine şu ismi
vermeli: Üçüncü Dünya Savaşı’nın başlamasından iki saat sonrası.
Bir diğeri şöyle: İkinci günde, 82
mega-ceset sayıldı (veya mega-ölüm).
Bir başkası: Dünya Savaşı’nın
başlamasından 2 saat 15 dakika sonrası. Vs.
III – SERGİ
Üçüncü bölüm, bildiğimiz galeri.
Sanatsal yaratıcılığa ayrılmış küçük bir
mekân.
- Mümkünse, bir kokteyl.
- Sitüasyonist dergi ve bildiriler.
- Martin ve diğerlerinin resimleri.
Katalog sadece bu bölümde dağıtılacak
(daha önce değil).
Resimlerin politik –sitüasyonist–
başlıkları olabilir.
Misal: İspanyol [İç] Savaşı’nı
yeniden başlatıyoruz, bu sefer kazanmak için savaşacağız.
Gracchus Babeuf’e övgü.
Devrimi yarım yapanlar olsa olsa kendi
mezarlarını kazarlar (Saint-Just).
Mutluluk Avrupa’da yeni bir fikir; ölüm, hatta nükleer ölüm, eski.
Kennedy, Hruşçev, Papa ve Franco: bütün
ülkelerin liderleri birleşmiş; strontiyumları birarada.
Eleştiri silahı, silahların eleştirisinin eksiğini tamamlayamaz.
Çok Yaşa Marx ve Lumumba!
Paris Komünü’nün Zaferi.
Christian Christensen’e Saygı.
Özgürlüğün olduğu yerde devlet yoktur (Lenin).
Başkan Eisenhower, Zengakuren’in müthiş gösterileri karşısında utançla
kaçıyor.
Dünyada bir hayalet dolaşıyor: işçi konseyleri iktidarının hayaleti.
NOT: Resimlerin yanında kolajlar da
sergilenebilir.
Dostlukla,
Guy
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder